“Communiceren gaat me nu beter af”

Met Fred was nooit iets aan de hand, dacht hij. Hij kon de wereld aan. Toch vonden anderen hem altijd moeilijk. Een aantal jaar geleden overwon hij een alcoholverslaving. Toen hij ook stopte met roken, begonnen zijn problemen. “Het was even slikken toen ik hoorde dat ik ADHD had, maar mensen begrijpen mij nu beter. En ik mezelf ook’’.

Gevoelens dempen

“Toen ik stopte met roken, kon ik mijn gevoelens niet meer dempen en  raakte vreselijk in de knoop met mezelf. Ik was oververmoeid, geëmotioneerd en heel depri. Er kwamen dingen uit mijn verleden naar boven en ik kon niet goed slapen. In gesprekken met Apanta ben ik op zoek gegaan naar wat er aan de hand is. Al snel bleek dat ik ADHD had. Dat was wel even slikken. Ik weet dat ik vrij druk ben en erg aanwezig, maar toch vond ik het moeilijk om dat stempel te krijgen. Het duurt even voor je het accepteert. Nu denk ik: mensen begrijpen  mij beter als ze dit weten.”

Altijd al moeilijk

“Ik had liever gehad dat het eerder in mijn leven geconstateerd was. Alles uit mijn leven valt nu op zijn plek. Mijn hele leven al vonden ze mij ‘moeilijk’, ik was heel direct. Ik stond er niet bij stil dat je mensen ook kunt krenken. Het contact met collega's, klanten en gezinsleden leed eronder. En met mijn partner was de band op een gegeven moment niet fijn meer. We wilden daar alletwee iets aan doen.“

Op zoek naar de oorzaak

“Bij Apanta investeren ze veel in de relatie. En ik vind dat ze de zaken goed onderbouwen, ze stellen geen halve diagnose en gaan echt op zoek naar de oorzaak. Vervolgens geven ze je concreet iets in handen om je rust terug te vinden. Ik heb met verschillende therapeuten  te maken gehad. Ze hebben me steeds duidelijk uitgelegd waarom ze gingen testen en wat we daar verder mee gingen doen. Dat is ook belangrijk, want als je het er niet mee eens bent, dan gaat het niet, dan werkt de behandeling niet.”

Beter in contacten

“Omdat ik een goede band met de therapeute van Apanta opbouwde, durfde ik mij steeds meer bloot te geven. Ik ben nu open, ook over pijnlijke dingen kan ik praten. Af en toe is er verdriet, maar dat gaat ook weer weg. In het contact met anderen ben ik veranderd. Vroeger kreeg ik bij beoordelingen op mijn werk altijd een 0,0 voor communiceren. Nu krijg ik daar positieve reacties op.”